Het is een van mijn stokpaarden: steeds opnieuw uitleggen dat erwten geen bonen zijn. Een heel hardnekkige verwarring bij jullie Vlamingen… 😉
Mag ik er even kort over vertellen?
Zowel erwten als bonen horen bij de familie van de vlinderbloemigen en zijn peulvruchten.
Vlinderbloemigen? Ze hebben hun naam niet gestolen! In het Latijns noemt deze familie Leguminosae.
Peulvruchten? Van hier de verwarring. Beide gewassen hebben ‘peulen’ waar binnenin de zaden liggen.
Hier zie je dopwerten, tuinbonen, ‘Feuerbohnen’ en Sugarsnaps.
Soms eten we alleen maar wat er binnenin de peul zit (doperwten, boerentenen (= dopboon), soms eten we de peul ook mee op (Sugarsnap, ‘peultjes’, prinsessenbonen…) en soms kunnen we kiezen, afhankelijk van hoe groot en taai de peulen zijn (tuinbonen…).
Dus waar zit het verschil?
Om te beginnen in hun botanische indelen. Erwten, of ‘Pisum sativum’ zijn een andere botanische geslacht dan bonen, die ‘Phaseolus vulgaris’ (gewone bonen) of ‘Vicia Faba’ (tuinbonen) kunnen zijn. Maar dit is wat academisch. Veel gemakkelijker is gewoon om te kijken naar hoe de planten groeien.
Het verschil zit niet in de hoogte! Je vindt zowel struikerwten als struikbonen. En evengoed hoge erwten als hoge (staak-)bonen.
Maar… je zou goed moeten kijken naar HOE ze klimmen als ze hoog zijn.
Als je goed oplet, zal je ontdekken dat we hoge erwten langs een draad zetten en hoge bonen langs een stok.
Erwten klimmen omhoog via hechtranken: ALLE erwten hebben hechtranken, ook al zijn het geen grote planten.
Bonen, daarentegen, klimmen omhoog door rond hun stok (of touwtje) te draaien: bonen hebben GEEN hechtranken!
En als je echt alle details nog wil weten, de stengel van een erwt is hol en die van een boon niet.
Voilà. Nu weet je het! 😉
Ze zijn in ieder geval allemaal lekker en ook super gezond!
Smakelijk!!!